9 Kasım 2015 Pazartesi
MAĞARA BEBEĞİ
POPCORE YAYINLARI
Yazarı Julia Donaldson & Illumination Emily Gravett
Julia Donaldson'un kitaplarını seviyoruz. Özellikle Minik Balık favorimiz. Mağara Bebeği'de yine Minik Balık gibi Süper Kurti July Donaltson bu öykü de farklı bir hikaye ile fonetik ve şiirsel bir dille yazılmış, espirili eğlenceli bir kitap. Yas grubu 4 yas üstü.
Mağara bebeği karanlık bir mağarada anne ve babasıyla birlikte yaşamakta. Babası sürekli ama surekli avlanmakta, annesi ise is olarak duvarlara resimler yapmakta. ( Bu hikaye bana tanidik geliyor ) Canı çoook sıkılan mağara bebeği, bir gün annesinin sevgili boyalarını alıyor ve mağara duvarlarını içinden geldiği gibi özgürce susler, boyar, karalar.
Mağara annesi çoook kızar "yok bir daha çizmek" der, mağara babası sinirlendim işaret parmağını sallar " bir daha böyle yaparsan, mamut atar seni koca kahverengi ayıya" deyi verir. Mağara bebeği için o gece çoook zor geçer.... Urkmustur , huzursuzdur, korkuyordur. Mağarada aniden ortaya cikan bir mamut bebeği sırtlayıp götürür. Tum yol boyunca çok korkan, koca kahverengi ayıya atılmaya götürüldüğünü sanan mağara bebeğinin korktuğu gibi cikmaz, Koxa mamut onu kendi mağarasına götürmektedir. Mamut orada magra bebeğinin duvarları istediği gibi, özgürce boyamasına izin verir. Mamut ve ailesiyle birlikte çooook eğlenceli bir gece geçirir magra bebeği. Sonrası mutlu son.
Kitabı sevdik, resimleri biraz fazla koyu bence ama yine de sevdik. Bence her evde magra bebekciligi oynanuyor. Bizler magra anbesi oluyoruz , çocuklarımız ise magra bebeği. Duvarları boyanmış hiç anne varmıdır acaba evde. Kitap sonrasında bizim kuzular ile magra bekçileri oynuyoruz. Onlar tahtalarına yazıyorlar, ben kızıyorum kaçıyorlar. Sonra evdeki pelüş hayvanlarla egleniyorlar. Sonra mutlu sona sonuçlandırılır tüm tahtaya keyifle boyuyorlar.
Kitaptan çıkaracağınız sonuç. " Mutlu cocuk özgür çocuk.... Çocuğunuzun mutlu bir şekilde boyamasini , sanat yapmasını engellerseniz, magra insanından farkıniz olmaz "
Bir sonuç daha mağaza reklamı gibi çoook düzenli evlerde çocuklar özgür büyümez. Ara ara çocuğunuzun evinizi dağıtmasina izin verin. Mutlu kalın. ...
Ne güzel bir kitapmış :) Çocuklarımın küçüklükleri geldi aklıma, bir keresinde salon duvarını boyamışlardı, hahaha, o sanat eserleri bayağı kaldı duvarda sonra :)
YanıtlaSilBiz evi dağıtıyoruz şuan, içinde insan yaşayan hangi alan dağılmaz ki, ilerde o da dağıtacak, dağıtsın^^
YanıtlaSilBöyle düşünmeniz ve bu hissiyatı çocuklara aşılamanız ne güzel. Eline boya kalemi almadan pc başından büyüyen bir sürü çocuk var çevremizde. Hiç ortalık dağılmıyor tabi :(((
YanıtlaSilmerhabaa. blog keşif etkinliğinden geliyorum blogunu takipteyim. benim blogumada beklerim. sevgilerr.
YanıtlaSilhttp://setenayileguzellik.blogspot.com.tr/